2 YAŞINDA BİR ÇOCUK İŞTE

1- Önceleri “ıh ıh ıh” diye istediği her şeye artık hürce “BENİİM” diye haykırır.

2- Hep arkadaşının elindeki kıymetli olur nedense, paylaşmak henüz lugatında yoktur.

3- Misafirlikte uyumaya korkar, annesi orada bırakacak sanır.

4- En çok mutlu eden oyuncağı, basit bir taştır. Sadece havaya atıp altına durduğu zaman o taş ağlatır.

5- Ah o balon bir türlü şişmez, şişsin diye balona üflenen tek nefes, nefessiz kalınca bir çırpıda içe çekilir.

6- Numaradan ağlamakta üstüne yoktur, kendi bile sıkılır o yalan ağlamadan ve sadece gözlerini kısarak devam ettirir taleplerini…

7- İkna etmeye, disipline etmeye çalışmak; uzaya yürüyerek gitmeyi denemekle eştir.

8- İtiraz etmeye başladığında, olay hemen sinir patlamasına dönüşebilir. Önceleri beceremediği elli-kollu vurma işlerinde ne ara bu kadar ustalaştığına hayret edebilirsiniz.

9- Başkalarının ona söylediği güzel sözlerden hoşlandığını pek göstermek istemez ve kafasını bacaklarınızın arasına sokup, görünmediğini sanarak orada gülmeye devam eder. Hem utanmayı hem de iyi-kötü söz ayrımını gayet iyi biliyordur artık.

10- Ona kızdığınızda, yüzüne en sevimli ifadesini takınıp, tatlı bir ses tonuyla hemen gönlünüzü almaya çalışır; bir parmağıyla da çattığınız kaşınızı düzeltmeye koyulur.

11- Sürekli sizi mahcup eder. Dışarıda birisinin uzattığı ve evde yedirmeye çok uğraştığınız bir meyveyi, siz “teşekkürler, ama o yemez” dediğiniz anda, o büyük bir iştahla, sularını akıta akıta mideye indirir.

Çocuk işte, yapacak bir şey yokJ