NURSAN’DAN ÖZGEÇMİŞİM, GİTMİŞİM…

*Pek bir yalnızdı 501T li kablolar, 502B’de birleştirip baş gözetmeyi sevdim.

*Bereketli ürün ağacını Mapics’e girip, paket malzemelerini kopyalamayı sevdim.

*Çalışma talimatlarının revizyonunu unutmayı sevdim.

*Alternatif bakmayı hiç sevmedim.

*Baga’nın kokusunu hiç sevmedim.

*Açık kalan aksiyonları, 8D raporlarını, Ford’dan Nihan’ı hiç sevmedim.

*Yemekhanedeki Adem abinin seke seke tabldotları toplamasınısevdim.

*Hele terası çok sevdim, kantinci Semra’nın tafralarını bile…Misafire “Ne içersiniz diye sorup, bambaşka bir şey getirip, bunu iç” deyişinisevdim.

*İzin kağıtlarının “Yerine” imzalanmasını sevdim.

*Düşey aradıklarımla özet tablo yapmayı sevdim.

*Dansözlü şirket eğlencelerinde Bulgar müziklerini sevdim.

*Sabah, masasına oturan satınalmacıların “gece MRP çalışmamış” farkındalığını sevdim.

*Reichem’in faturasını hep geç gönderdiği kırmızı büzüşen makaronları sevdim.

* Arzu’nun ve Güzin’in şen kahkahasını; Fulya’nın gülen gözlerini sevdim.

*İş bitiren Didem’i, anaç Mirem’i sevdim.

*Yıllık izinden dönüp, “daha 90 gün iznim var” diyen Mediha’yı,Gülcan’ı sevdim.

*Öğlen arası Selen’lerin kamelyasında piknikleri sevdim.

*Ayşegül’ün arabasına “beyaz şahin” misali doluşup Cuma iş çıkışları Gürpınar sahiline inmeyi sevdim.

*Toplantı odasındaki misafire götürülen türk kahvesinin kokusundaki daveti sevdim.

*Dolu dolu geçen 5 senemi sevdim.

*Velhasıl bazen sevmek yetmiyor işte…